Het wordt steeds duidelijker dat schermpjes en sociale media schadelijke effecten kunnen hebben op kinderen en jongeren. De studie van Sugiyama et al (2023) is de zoveelste studie waaruit blijkt dat schermpjes een negatieve invloed hebben op de kinderlijke ontwikkeling. De hoeveelheid schermtijd, zo vond men, correleert negatief met de communicatievaardigheden, socialisatie en ‘daily living skills’ van kinderen. Meer (schermtijd) resulteert in minder (ontwikkeling).
https://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/2800738
Tegelijkertijd werd een interessant mediërend effect ontdekt. Wat bleek, het negatieve effect van schermtijd op de ontwikkeling van de ‘daily living skills’ werd sterk gereduceerd, tot wel 20% zelfs, wanneer de kinderen veel tijd doorbrachten in de natuur. Meer tijd in de natuur zorgde voor minder schade als gevolg van schermtijd.
Dat de natuur een heilzame werking heeft, blijkt ook uit tal van andere studies. Om wat willekeurige voorbeelden te noemen:
- In de natuur zijn, is fijn voor de ontwikkeling van je brein.
https://ehp.niehs.nih.gov/doi/10.1289/EHP1876 - Natuur verslinden heeft een positief effect op je mentaal welbevinden.
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/05/190521193735.htm - Kinderen die ergens wonen met een bos als uitzicht, hebben minder gedragsproblemen en ontwikkelen zich beter in cognitief opzicht.
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/07/210719120313.htm - Voor kinderen met gedragsproblemen als ADHD, draagt buiten zijn fors aan de reductie van symptomen mee.
https://www.sciencedaily.com/releases/2004/08/040830082535.htm - Natuurlijke schoolpleinen reduceren stress,
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1353829214000379?via%3Dihub,
kinderen spelen er meer,
https://www.sciencedaily.com/releases/2012/10/121011135036.htm
en blijven na buitenonderwijs ook beter bij de les.
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyg.2017.02253/full
De gunstige werking van de natuur wordt door Sugiyama et al (2023) gezien als een interessante bevinding. Dit zou namelijk weleens een zeer effectieve interventie kunnen zijn om de negatieve effecten van te veel schermtijd te neutraliseren. Er is echter ook al een zeer eenvoudige, aloude effectieve oplossing voor het probleem. Die luidt: schermpjes uit, schoenen aan en hup naar buiten gaan! Dat geldt niet alleen voor thuis, maar ook voor in ons onderwijs. Want jammer genoeg worden op scholen nog maar amper buitenlessen gegeven. Uit onderzoek van Wesselius, Maas & Hovinga (2015) blijkt dat maar liefst 73 procent van de leerlingen nooit buitenles krijgt. Terwijl 82 procent van de leerlingen juist aangeeft buitenles leuk te vinden of leuk te lijken.
Het aantal schermpjes en de tijd die kinderen eraan spenderen en ermee leren is significant gestegen. Is het niet tijd om het aan banden te leggen, te reguleren en de tijd die kinderen eraan spenderen te reduceren? Zouden we naar analogie van de beroemde uitspraak van Helen Parkhurst niet moeten streven naar ‘scherm-less human beings’, ofwel mensen zonder scherm? Misschien kunnen we de komende tijd beginnen met ‘less’ scherm voor de ‘human beings’ in onze daltonscholen en vanuit daar verder kijken wat wenselijk en mogelijk is.
Symen van der Zee
Deel deze pagina
Uitgelicht
