In juni 2009 begon ik de column met een indruk te geven van 100 dagen voorzitterschap van de NDV.

Nu, ruim 8 jaar later, zitten de eerste 100 maanden erop.

We begonnen in 2009 met de Regioraad, een gewild platform voor de regio’s. 100 maanden heeft de regioraad een functie gehad die langzaam afbrokkelde.
We waren toen trots op onze wijze van visiteren die nu zwaar achterhaald is. Onze eerste lector Piet van der Ploeg was op zoek naar onze wortels. We hebben ze gevonden en er ook heel veel mee gedaan in de laatste 100 maanden. We hebben opnieuw onze identiteit beschreven en twee nieuwe kernwaarden benoemd. Twee dikke vierjaren beleidsplannen zijn in de vereniging gelanceerd: “De Nederlandse Dalton Vereniging gunt elk kind daltononderwijs” en De Nederlandse Dalton Vereniging beleeft haar kernwaarden”. Voor het allergrootste deel zijn we er in geslaagd om onze beleidsvoornemens waar te maken. Maar of iedereen er ook eigenaar van geworden is?

De komende jaren doen we het met een meerjarenbeleidsplan “Uitdagen tot leren is uitdagen tot leven” op 4 a4-tjes en als ons visitekaartje presenteren we kort na de zomer ons flink herziene Dalton ID bewijs. Op woensdag 11 oktober krijgen de leden wederom de kans om er iets van te vinden.

In 100 maanden heb ik als voorzitter het daltonlandschap flink mogen verkennen. Tijdens deze tocht ben ik heel mooie nieuwe ontwikkelingen tegengekomen. We zijn naast basisscholen en scholen voor voortgezet onderwijs daltonpeuterspeelzalen, een school voor speciaal basisonderwijs en een eerste Integraal Kind Centrum rijker geworden.

Naast daltonleerkrachten leiden we nu ook op voor daltonmanager, dalton pedagogisch medewerker en daltoncoördinator. Binnenkort komen daar nog bij dalton intern begeleider, dalton onderwijsassistent en daltoninnovator.

We zijn de grens van 100.000 leerlingen gepasseerd en zijn hiermee ook met grote voorsprong de grootste richting van traditioneel vernieuwende onderwijsconcepten.

We hebben 100 maanden lang de onderwijsinspectie bestookt met ideeën en adviezen om van dat beperkte inspectiekader af te komen waarbij de cognitieve opbrengsten een veel te grote rol speelden. Het vernieuwde toezicht dat met ingang van komend schooljaar gemeengoed gaat worden, komt in vele opzichten tegemoet aan onze wensen. Breed kijken naar het onderwijsaanbod en scholen in hun kracht zetten in plaats van ze alleen maar te bekritiseren. Ook bij de inspectie wordt de term “parels” nu gehanteerd.

We zijn vier jaar geleden begonnen met een andere wijze van visiteren. Aan de hand van een gedegen schoolzelfevaluatie komt het visitatieteam vaak tot dezelfde uitkomsten als de school zelf. Met andere woorden: de scholen krijgen steeds meer zicht op hun eigen daltonontwikkeling. Het visitatieteam geeft “als critical friend” in toenemende mate aanbevelingen die door de school omarmd kunnen worden. De tevredenheid over deze wijze is bijzonder groot, blijkt uit een onderzoek van onze lector Patrick Sins, in samenwerking met Koen Groeneveld en medebestuurslid Vera Otten verwoordt in het boekje: “Eigenaarschap, Meedenken en opdenken” uitgegeven door Saxion Progressive Education.

In de afgelopen 100 maanden is een hele reeks aan Daltonboeken uitgegeven die meer dan de moeite waard is om te lezen. Via onze website www.dalton.nl zijn deze titels te bestellen. We zijn een heus eigen blad “Daltonvisie” rijker geworden.

100 maanden alleen maar successen? Was het maar waar. Ik maak mij ook wel degelijk zorgen over een aantal ontwikkelingen.
We leren te weinig van elkaar.
Niet elke visitatie is een lust.
Niet alle regio’s functioneren naar behoren.
Er is te weinig doorstroom van leden die bestuurlijke taken willen verrichten.
Niet alle inspiratiebijeenkomsten inspireren.
De website functioneert nog niet naar behoren.

Vanuit waarderend perspectief zullen we bovenstaande zaken proberen om te buigen om ze als zodanig te kunnen toevoegen aan onze successen.

Ik eindig deze column 100 maanden voorzitterschap met de woorden die ik na 100 dagen ook heb gebruikt:

In het komende schooljaar hoop ik velen van u te ontmoeten. Daar waar Dalton gevierd wordt ben ik graag aanwezig om een bijdrage te leveren aan de feestvreugde. Daar waar kritische noten gekraakt moeten worden, hoeft u mij er niet buiten te laten. Ik vind het belangrijk dat het wel en wee binnen de NDV mij en mijn medebestuursleden bereiken.

Een hele fijne zomervakantie gewenst.

Willem Wagenaar
voorzitter

Deel deze pagina

Uitgelicht