Internationaal

In de jaren twintig en dertig van de twintigste eeuw groeit de aandacht voor het daltononderwijs exponentieel. Het lijkt er op of overal ter wereld grote groepen leerkrachten op zoek waren naar ‘zoiets’ als daltononderwijs, een betrekkelijk eenvoudige reorganisatie van het onderwijs waardoor er meer gedifferentieerd en geïndividualiseerd zou kunnen worden.

Parkhurst treft haar geestverwanten tijdens haar vele reizen over de hele wereld. Onderwijsvernieuwing was tussen de twee wereldoorlogen een internationale bezigheid. Maar de crisistijd en de Tweede Wereldoorlog gooien roet in het eten. Het wereldwijde enthousiasme voor het experimenteren met daltononderwijs vermindert. In veel landen ontstaat er een sterk centraal geleid onderwijsbeleid, waarin aandacht geschonken wordt aan individualisering en differentiëring van het onderwijsaanbod en waar weinig ruimte is tot experimenteren. Dit heeft ertoe geleid dat het daltononderwijs buiten Nederland bijna geheel verdwenen is. Zo is in het land van oorsprong, Amerika, alleen de Dalton School in New York een belangrijke vernieuwingsschool gebleven.

Vanaf de jaren tachtig is er een kentering waar te nemen. Verspreid over de wereld komen er weer nieuwe daltoninitiatieven van de grond.

Soms zijn dat privéscholen die een vrij exclusief karakter krijgen, zoals dat in Japan het geval is. Daar zijn daltoninitiatieven eerder te vergelijken met vormen van naschoolse of buitenschoolse opvang, waar leerlingen, die overdag naar een ‘gewone’ school gaan, tal van aanvullende cursussen volgen en activiteiten kunnen doen.

Toen aan het eind van de jaren tachtig in Duitsland Suzanne Popp promoveerde op een onderzoek naar het daltononderwijs ontstonden daar, mede door haar initiatief, verschillende experimenten.  Na de val van het IJzeren Gordijn komen ook in de voormalige Oostbloklanden verschillende initiatieven van de grond. Zo is er een daltonschool in Moskou en zijn er verschillende scholen in Tsjechië.

Met het groeien van de belangstelling voor het daltononderwijs in de laatste decennia zijn er ook nieuwe initiatieven ontwikkeld om de contacten die internationaal ontstaan zijn te onderhouden. Belangrijk daarbij zijn de uitwisselingen geweest die leerkrachten uit Brno (Tsjechië) met collega’s uit de zusterstad Utrecht hebben gehad. Deze uitwisselingen die met Europese subsidie tot stand kwamen hebben de basis gelegd voor het ontstaan van de Stichting Dalton International. In de opbouw van deze organisatie zijn de Nederlanders Hans Wenke en Roel Röhner belangrijk geweest.

Dalton International wil een wereldwijd netwerk zijn van daltonspecialisten en daltonscholen, gericht op onderling contact, het internationaal uitwisseling van ideeën en het opzetten van gezamenlijke innovatieprojecten. Deze doelen krijgen vooral vorm door het organiseren van een jaarlijkse internationale daltonconferentie.

Ook de Nederlandse Dalton Vereniging onderhoudt contacten met verschillende daltonscholen in het buitenland. Periodiek nemen scholen uit het buitenland deel aan activiteiten van de vereniging. In Tsjechië en in Duitsland zijn inmiddels zusterverenigingen van de NDV opgericht.